Osteochondroza kręgosłupa jest przewlekłą chorobą, w której występują zmiany zwyrodnieniowe w kręgach i znajdujących się między nimi krążkach międzykręgowych. W zależności od miejsca uszkodzenia kręgosłupa rozróżniają: osteochondrozę regionu szyjnego, osteochondrozy regionu klatki piersiowej i osteochondrozy regionu lędźwiowego. Aby zdiagnozować osteochondrozę kręgosłupa, konieczne jest przeprowadzenie radiografii, aw przypadku jej powikłań (na przykład przepuklina dysku międzykręgowego) - MRI kręgosłupa. W leczeniu osteochondrozy kręgosłupa, wraz z metodami leków, jest on szeroko stosowany, refleksologii, masażu, terapii ręcznej, fizjoterapii i ćwiczeń fizjoterapii.
Etiologia i patogeneza
W pewnym stopniu osteochondroza kręgosłupa rozwija się u wszystkich osób w wieku i jest jednym z procesów starzenia się ciała. Wcześniej lub później zmiany zanikowe występują na dysku międzykręgowym, jednak urazy, choroby i różne przeciążenia kręgosłupa przyczyniają się do wcześniejszego występowania osteochondrozy. Najczęstsza osteochondroza regionu szyjnego i osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego.
Opracowano około 10 teorii osteochondrozy: naczyniowe, hormonalne, mechaniczne, dziedziczne, zakaźne i alergiczne i inne. Ale żaden z nich nie zawiera pełnego wyjaśnienia zmian zachodzących w kręgosłupie, raczej są dla siebie uzupełniające.
Uważa się, że głównym punktem występowania osteochondrozy jest stałe przeciążenie kręgowego segmentu silnika składającego się z dwóch sąsiednich kręgów. Takie przeciążenie może wystąpić w wyniku stereotypu motorowego - postawy, indywidualnego sposobu siedzenia i chodzenia. Zaburzenia plakatu, siedzące w niewłaściwej pozie, chodzenie z nierównomierną kolumną kręgosłupa powodują dodatkowe obciążenie na dyskach, więzadłach i mięśniach kręgosłupa. Proces ten może pogorszyć ze względu na charakterystykę struktury kręgosłupa i niewydolność trofizmu jego tkanek z powodu czynników dziedzicznych. Najczęściej wady w strukturze występują w obszarze szyjki macicy i prowadzą do zaburzeń naczyń i wczesnego pojawienia się oznak osteochondrozy kręgosłupa szyjnego.
Występowanie osteochondrozy regionu lędźwiowego jest częściej związane z jego przeciążeniem podczas skłonności i podnoszenia nasilenia. Zdrowy dysku międzykręgowy może wytrzymać znaczne obciążenia ze względu na hydrofilowość jądra pulpoozy zlokalizowanego w jego środku. Jądro zawiera dużą ilość wody, a płyny, jak wiecie, są niewielkie. Rozkład zdrowego dysku międzykręgowego może wystąpić z kompresją powyżej 500 kg, podczas gdy dysk zmienił się w wyniku osteochondrozy od rozdarcia z kompresją 200 kg. Obciążenie 200 kg doświadcza lędźwiowo kręgosłupa o wadze 70 kg, gdy utrzymuje 15 -kilogramowy ładunek w pozycji pochylenia ciała przed 200. Tak duże ciśnienie wynika z niskiego rozmiaru jądra pulpy. Wraz ze wzrostem nachylenia do 700 obciążenie dysków międzykręgowych wyniesie 489 kg. Dlatego często pierwsze kliniczne objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego występują podczas lub po podnoszeniu ciężarów, wykonując prace domowe, pielenie w ogrodzie itp.
Zniszczenie tkanki łącznej włóknistego pierścienia dysku, więzadeł i kapsułek stawów fasetowych powoduje reakcję układu odpornościowego i rozwój aseptycznego stanu zapalnego z obrzękiem stawów twarzy i otaczających tkanek. Ze względu na przemieszczenie ciał kręgowych, kapsułki stawów fasetowych są rozciągane, a zmienione krążki międzykręgowe nie są tak mocno ustalone przez ciała sąsiednich kręgów. Powstaje niestabilność segmentu kręgosłupa. Z powodu niestabilności możliwe jest naruszenie nerwu kręgowego wraz z rozwojem zespołu promieniowania. W przypadku osteochondrozy kręgosłupa szyjnego często występuje podczas zakrętów głowy, z osteochondrozą regionu lędźwiowego - podczas przechyleń ciała. Możliwe jest utworzenie funkcjonalnego bloku segmentu silnika kręgowego. Wynika to ze zmniejszenia kompensacji mięśni kręgowych.
Przepuklina dysku międzykręgowego powstaje, gdy dysk się przesuwa, następuje pęknięcie tylnego więzadła podłużnego i występowanie dysku w kanale kręgosłupa. Jeśli jednocześnie jądro dysku zostaje wyciśnięte w kanale mózgowo -rdzeniowym, wówczas przepuklina nazywa się eksplodowaniem. Ciężkość i czas trwania bólu z taką przepukliną jest znacznie większa niż w przypadku niewybuchu. Przepuklina dysku może powodować zespół promienny lub kompresję rdzenia kręgowego.
Wraz z osteochondrozą wzrost tkanki kostnej występuje wraz z tworzeniem osteofitów - wzrosty kości na ciałach i procesach kręgów. Osteofity mogą również powodować kompresję rdzenia kręgowego lub powodować rozwój zespołu promieniowego.
Objawy osteochondrozy kręgosłupa
Głównym objawem osteochondrozy kręgosłupa jest ból. Ból może być ostry z wysoką intensywnością, nasila się wraz z najmniejszym ruchem w dotkniętym segmencie, a zatem u pacjenta zajmuje przymusową pozycję. Tak więc, w przypadku osteochondrozy kręgosłupa szyjnego, pacjent trzyma głowę w najmniej bolesnej pozie i nie może jej obrócić, z osteochondrozą regionu klatki piersiowej, ból wzrasta nawet wraz z głębokim oddychaniem, a w przypadku osteochondrozy w obszarze lędźwiowym jest trudno usiąść, wstać i spacerować. Taki zespół bólu jest charakterystyczny w ściskanie kręgosłupa nerwu kręgowego.
W około 80% przypadków występuje matowy ból o stałym charakterze i umiarkowanej intensywności. W takich przypadkach po zbadaniu lekarz musi różnicować objawy osteochondrozy kręgosłupa od zapalenia mięśni mięśni pleców. Głupi ból osteochondrozy wynika z nadmiernego napięcia mięśni, utrzymując dotknięty segment motoryczny kręgosłupa, zmiany zapalne lub znaczące rozciąganie dysku międzykręgowego. U pacjentów z takim bólem nieobecna pozycja przymusowa jest nieobecna, ale ujawniono ograniczenie ruchów i aktywność fizyczną. Pacjenci z osteochondrozą kręgosłupa szyjnego unikają ostrych zakrętów i przechyleń z głowami, z osteochondrozą regionu lędźwiowego - powoli siedzą i wstają, unikaj przechylania ciała.
Powikłania osteochondrozy kręgosłupa
Powikłania osteochondrozy są związane z przepukliną dysku międzykręgowego. Obejmują one kompresję rdzenia kręgowego, który charakteryzuje się drętwieniem, osłabieniem niektórych grup mięśni kończyn (w zależności od poziomu kompresji), co prowadzi do pojawienia się niedowładu, zaniku mięśni, zmiany odruchów ścięgien, oddawania moczu i wypróżnień. Przepuklina międzykręgowa może powodować kompresję tętnicy karmiącej rdzeń kręgowy z powstawaniem obszarów niedokrwiennych (zawał rdzenia kręgowego) ze śmiercią komórek nerwowych. Objawia się to pojawieniem się deficytu neurologicznego (upośledzone ruchy, wrażliwość, zaburzenia troficzne) odpowiadające poziomowi i rozpowszechnieniu niedokrwienia.
Rozpoznanie osteochondrozy kręgosłupa
Rozpoznanie osteochondrozy kręgosłupa przeprowadza neurolog lub kręgobrolog. Na początkowym etapie radiografia kręgosłupa wykonuje się w 2 projekcjach. W razie potrzeby mogą strzelać do oddzielnego segmentu kręgosłupa i strzelać w dodatkowych projekcjach. Do rozpoznania przepuklin międzykręgowych stosuje się ocenę stanu rdzenia kręgowego i wykrywanie powikłań osteochondrozy, tomografii magnetycznej i rezonansowej (MRI kręgosłupa). Ważną rolę odgrywa MRI w diagnostyce różnicowej osteochondrozy i innych chorób kręgosłupa: guzka kręgosłupa, zapalenie kości i kości i szpiku, guzy, anklującego spontela, reumatyzm, zmiany zakaźne. Czasami w przypadkach skomplikowanej osteochondrozy kręgosłupa szyjki macicy konieczne jest wykluczenie strzykawki. W niektórych przypadkach, jeśli MRI jest niemożliwe, mielografia jest pokazana.
Ukierunkowane badanie dotkniętego dysk międzykręgowego jest możliwe przy użyciu dyskografii. Badania elektrofizjologiczne stosuje się do określenia stopnia i lokalizacji uszkodzenia szlaków nerwowych, w celu monitorowania procesu ich przywracania podczas terapii.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa
W ostrym okresie pokój pokazano w dotkniętym segmencie silnika kręgowego. W tym celu, w przypadku osteochondrozy kręgosłupa szyjnego, fiksacja jest stosowana przy użyciu kołnierza Chantz, z osteochondrozą regionu lędźwiowego - odpoczynku złoża. Udoskonalenie jest również konieczne do osteochondrozy regionu szyjnego z niestabilnością odcinka kręgowego.
W leku osteochondrozy stosuje się niesteroidalne leki przeciwzapalne (NLPZ): diklofenak, niimeulid, lornoxicam, meloksykam. W przypadku intensywnego zespołu bólu pokazano na przykład przeciwbólowe środkowe działanie fluportiny. Aby złagodzić napięcie mięśni, stosuje się relaksanty mięśni - tolperison, thizanidyna. W niektórych przypadkach wskazane jest przepisanie leków przeciwdrgawkowych - karbamazepiny, gabapentyny; Leki przeciwdepresyjne, wśród których preferencje są podawane inhibitorom odwrotnego wychwytywania serotoniny (cererseraliny, paroksetyny).
W przypadku zespołu promieniowego wskazane jest leczenie szpitalne. Możliwe jest lokalne wprowadzenie glukokortykoidów, leczenie przed obrzękiem, stosowanie przyczepności. W leczeniu osteochondrozyzozy powszechnie stosuje się fizjoterapię, refleksologię, masaż, ćwiczenia fizjoterapii. Zastosowanie terapii ręcznej wymaga wyraźnego przestrzegania techniki jej wdrażania i szczególnej ostrożności w leczeniu osteochondrozy kręgosłupa szyjnego.
Operacje kręgosłupa są wskazywane przede wszystkim ze znacznym kompresją rdzenia kręgowego. Polega na usunięciu przepukliny dysku międzykręgowego i dekompresji kanału kręgowego. Możliwe jest przeprowadzenie mikrodisektomii, rekonstrukcji laserowej dysku, wymiany dotkniętego dysku implantem, stabilizacji segmentu kręgosłupa.